<iframe width="853" height="480" src="http://www.alevimedya.com/wp-content/uploads/2018/08/39028139_1173890619426502_6709388135018528768_n.mp4?_=1" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media" allowfullscreen></iframe>

O günlerde Araplar içinde biri vardı ki adı İran’a,Turan’a dek yayılmıştı.Ünü Hind’e,Çin’e,Rum diyarına ulaşmıştı.Her yanı ezmiş,güçsüz bırakmış,bütün ülkelerde erliği söylenir olmuştu.Çok kuvetli ve ünlü idi,ama din iman yönünden yolunu şaşırmış,anlayıştan yoksun bilmezin teki idi.Nerde bir pehlivan görse,işitse onunla savaşır dünyayı başına yıkar,kul köle ederdi.Öldürücü bir pehlivandı.Uhut savaşında şehit olan ,peygamberin amcası Hamza pehlivanın ününü duymuştu,onunla vuruşup ya baş verecek,ya baş alacaktı.
Muhammed’i ve Ali’yi de işitmişti.



Yollara düşüp bir gün Kâbeye vardı.Ali’nin baba evine geldi gördü ki ,Ali avluda çalışıyor.O sıralarda Ali yedi yaşında idi.Haydar’a selam verdi,hemen ardından sorgu suale başladı.Kimsin?Nesin?Kimin oğlusun ?
Ali buyurdu ;Halil İbrahim soyundan,Ebu Talibin oğluyum.Antaput Ebu Talibi tanırdı.Ali’yi küçümsedi,dedi ki amcan Hamzaya git geldiğimi bildir,gelsin bana baş eğsin,haraç versin .Abdullah oğlu(Muhammet) “Benim dinim çok kuvvetli dindir diyormuş.Onu bağlayıp bana getirin,buyruklarımı banana da ilet.Onu uok etmeye geldim.Karşıma çıksın gücünü erliğini göstersin.Ey Ali sen de gel bana uy .Seni ünlü bir silahşör yapayım,adın dillerde dolaşsın.Gel atımın üzengisini öp.Bana hizmet et dedi.

Hazret-i Şah dedi ki:”Ne herzeler karıştırıyorsun,yolunu şaşırmış,hırsız gücünü göster bakayım, bende sana kendimi göstereyim,benden kurtulursan amcam Hamzayı da görürsün.Kuru sözleri bırak er meydanına gel,bana çocuk deyip küçümseme .Senin gibi nice şaşkınlar benim bir vuruşumla yok oldular.Benim yanımda bir sinek bile değilsin.Ben Tanrı’nın kılıcının gücüyüm.
Senin gibi kişi değil kılıcımla,bir nara atmamla cansız kalırlar.Ümran,Ali’nin bu sözlerine öfkelendi filini onun üzerine sürdü,Ali avlu içinde işiyle uğraşırken ,Tanrı’nın Aslanının başına gürzü vurmak istedi.K elindeki taşı Ümrana fırlattı ,taş gürzü deldi,kırıp döktü,göğsünü parçaladı,baş aşağı yıkılıp,yüz üstü yere yuvarlandı,pis melun,imansız,şaşkın cehennemi boyladı.Ali avludaki işine koyuldu. Tanrı Aliye soyluluk vermiş,güç,bilgelik bağışlamış.O hem vasi hem Mustafa’nın ardılı(vasisi),hem Tanrı bilgisinin hazinesidir.Bundan dolayı ona uşanç ,bıkma ,sıkılma gelmez savaşmaktan.Dünyaya onun gibi bir er gelmemiştir.Onun darbelerine hiçbir düşman dayanamaz.Kalem sahipleri onun erliğini,alplığını kıyamete dek yazsalar yeridir.
Cennette ki kevser suyunun sakisi(sunucusu)odur.

Tanrı’nın aslanı,yiğitler Şah’ı o’dur.Onun heybetinden cinler,devler sindi.Haydar’ın yolunda canını feda edenler,ölmezlere karıştı.Ali’ye bağlan,Ali’yi candan sev ey er kişi olan insan.
Haydar’a yakın olmak istersen ona yoldaş ol.Mervanlardan uzak dur.Süfyan nesline lanetler yağdır.
Ebu Talib,Ali’nin yanına geldiğinde ,orada bir fil gördü,daha yakına gelince baktıki dev gibi bir adam kanlara bulanmış yerde yatıyor.Nedenini sordu kimdir?Nedir? Bunu kim öldürdü?Ali babasına Antaput adında biridir.Peygamberi öldürmeye gelmişti.Diyerek olayı baştan sona anlattı.
Ebu Talib varıp durumu Muhammed’e bildirdi.Peygamber bundan dolayı Ali’yi kutladı.Amcasına dedi ki:Beni dinle yakında Hak dinini açıklayacağım.Bütün kafirler bana diş bileyecekler.Ali Tanrı tarafından gönderilen Zülfikar denen bir kılıç kuşanacak,hepsini kıracak.Kalanlar korkudan yeni dini kabul edecekler.Kabe putlardan arındırılacak,bana kötülük edenler yerle bir olacaklar.Bu arada Mekke halkının kimi geldi yerde yatanın Antaput olduğunu gördüler Ali’nin erliği karşısında,şaşıp kaldılar,böyle er az bulunur dediler,dediler ama Ali’ye etmek düşüncesinden de kurtulamadılar,ancak korktukları için elini çektiler.
Peygamber kırk yaşına erince vahiy geldi,yalvaç oldu.Kabe’de onüç yıl durmadan çevresini dine çağırdı,birçok kadın erkek ona uydu.Gel görki Kureyşliler,ona düşman kesildi,çok eziyet ettiler.Resul baktı ki olmayacak Medine’göç etti.Giderken Ali’yi vasi kıldı,ev halkını ona emanet etti.

Tanrı’dan,
Ali’nin Ehlibeyti Medine’ye götürmesi için buyruk geldi Peygambere.Ancak Kureyşliler toplanıp,ona engel olmak istediler.Ebu Cehil ,seni öldürürüz,bizim üçbin atlımız var.Sen tek başına ne yapabilirsin dedi.Ali onlara Tanrı’nın rahmeti boldur;bana yol verir,o beni korur,benimle olanlarla Medineye gideceğim dedi.
Onlar dediler ki:Sen bir Allah’a sığındın biz ise 366 puta sığınıyoruz,onlar yardımcımız olur sen putlarla baş edemezsin,işin güçleşir.
Ali onlara:Ey ahmaklar,ulu yaratan bana yardım eder,putlarınızı yakıp yıkacağım.Onları ayak altında alıp ezeceğim.Putlarınızın altınını,gümüşünü haraç edip süreceğim dedi. Bu konuşmalar olurken Resul’un ev halkı develere binip gelmişti.Ali’de atına binip Medineye doğru yola düştüler.Müşrikler bu durumu ebe sufyan’ın başkanlığında ebu cehil ve bir sürü rezil savaşa tutuştu.Putlarınıda yanlarında getirmişlerdi.
Ali Tanrı’ya sığınarak öyle bir nara attı ki ,kafir sürüsü yüz üstü yere yıkıldı,tümü kaçmaktan başka yol bulamadılar.
Ali beraberindekilerle Medine’ye sağ salim vardı.Muhammet Peygamber bu işe çok sevindi.Ali bu sırada 23 yaşında idi.
Nebiler serveri Muhammet Mustafa geldi
Velayet rehberi Sultn Ali-ül Mürtaza geldi
Emin Seyid’in evladı Hasan Hulk-u Rıza ile
Şehidler Sultanı serdar Hüseyni Kerbela geldi
Çün Zeynel Abidin oldu babası Ali oğlu
Muhammet Bakır-ı Cafer cümleye doğru yol geldi
Yedi ulu şehit oldu yakın bil Musa Kazım
İmam-ı hiştimiyn bade Ali Musa-ül Rıza geldi
Taki dinin takvası,hem imanın binasıdır
Naki devranı alemde kamu derde deva geldi
İmam Hasan Asker oldu peder-i Mehti-i devran Hüdanın fazlı erişti hak sahibi liva geldi
YEMİNİ dil ehli oldu Ali’ye ikrar eyleyip
Velayet ehline Haydar İmam-evveli geldi.
Günaydın Canlar Hak Muhammet Ali sevgisi hem dilde hem gönülde olsun ve bizleri darda zorda bırakmasın dilde dualarımızı gönülde muradlarımızı kabul eylesin
Allah Allah Hü Mümine
Ya ALİ

Sonra Abdullah Sabbah,Bakır’l_ilmin başını ve yüzünü öperek ayağa kalktı.Dua ederek övgülerde bulundu ve “Ey Inananlar ve Müslümanlar;(Tanrı’nın)iyiliklerine ve nimetlerine and olsun.Yüce ve Kutlu Tanrı,Muhammed ve Ali Haktır,Haktır Ali ve Muhammed.Ey dağıtan ve bağışlayan Tanrı!Tanıklık ederimki sen bütün inananların Tanrı’sı ve yer ile göğün yaratıcısısın.Ey yüce ve kutlu olan yaratıcı Tanrı!”dedi.Bunları söylerken yere düşüp bayıldı.Kalkınca Muhammed Bakır’ı görmedi.Muhammed Mustafa’nın yüzünden nur ışığının yansıdığını, nurlu iki zülfünü öne doğru atarak
“Sübhanallah benim,yani “Temiz olan ve bütün sıfat ve vasıflardan arınmış olan Tanrı Benim”diyerek geldiğini gördü.
Bunu gören Abdullah tekrar yere düştü.
Kalktığında ,insanların Sultanı (Emirrülmümin)
Ali’nin” Elhamdülillah benim”
Yani “Yer ve göğün övgülerde bulunduğu o Tanrı Benim.”dediğini gördü.[K.17,44″O’nu övgü ile tesbih etmeyen hiçbir şey yoktur.”]
Abdullah tekrar yere düştü;başını kaldırdığında Ali’yi görmedi.
Fatıma’yı,başına yeşil örtü takmış ve üstüne ipek brokar giymiş olduğu halde ondan milyonlarca nur saçılarak
“Lâ ilahe illa ene’llah”,yani “ne Tanrılıkta ne de kullukta,ne gökte nede yerde yaratıcı(fâtır)Fatıma olan benden başka Tanrı yoktur.İnanların Ruhları’nın yaratıcısı benim .ve [K.59,24″O,yaratan ,var eden,şekil veren Allah’tır.En güzel isimler O’nundur.”]âyetindeki benim” dediğini gördü.
Sonra Abdullah tekrar secdeye kapandı.Kalkınca Fatıma’yı görmedi;Ali’nin oğlu Hasan’ın ayın on dördü gibi nur saçarak
“Allah’u Ekber benim “dedi.”Göklerden ve yerden daha büyük olan Tanrı benim “.Ve [K.59,24 “Allah,kendisinden başka Tanrı olmayandır.En güzel isimler O’nundur.”]âyetindeki benim dediğini gördü.
Sonra Abdullah tekrar kalkınca Hasan’ı görmedi.
Ali’nin oğlu Hüseyin’in dudak ve dişlerinin arasından ay ve Jüpiter’in ışık saçtığını gördü;onun çehresinde güneş de büyük âlemdeki güneşe galip geliyordu ve Abdullah’ı (güneş)yakacak korkusu sardı.
Hüseyin”Güç ve kudret ancak yüce ve Tanrıdadır”yani “Benden başka Tanrı yoktur.Kafirlere azap veren benim .Inananların kurtarıcısı benim.Ali’nin oğlu Hüseyin benim.Ali’nin oğlu Hasan benim.Fatıma_ı Zehra benim.Ali el_A’la benim .Muhammed Mustafa benim.”diyordu.Abdullah tekrar yere düştü;yeniden kalktığında Ali’nin oğlu Hüseyin’ı görmedi.Bakıru’l_ilmi_ O’nun selamı üzerimize olsun.İlk seferki gibi ,ay ve güneşi emri altına almış,dudak ve dişlerinin arasından yıldız gibi parlak sözlerin döküldüğü bir durumda gördü.Abdullah bu acaiblikleri görünce bayıldı;kendine gelince “Ey yüce ve Kutlu Tanrı,Muhammed ve Ali Haktır,Allah’ın övdüğü Mustafa ve Ehl_i Beyi’inin manevi üyesi Selman ve Ebu’l Hattab Haktır.Sen ilksin,sonsun,görünensin(zahir) gizli olansın (batın),sen herşeyi bilensin”. diyerek secdeye kapandı.Daha sonra Bakır’ın yanından çıkarak Mekke şehrinin ortalarına kadar gitti ve “Ey Mekke ve Medine halkı! Ey Basra ve Küfe halkı! Ey Fars ve Kirman halkı!Ey Arap Irak’ı ve Acem Halkı! Bana tanıklık ediniz ki benim Tanrım,Ali Zeynel Abidin oğlu Muhammed Bakır’dan başkası değildir.Size tanıklık ederim ki on sekiz bin alemin Tanrısı odur.O,ilktir,sondur,görünendir(zahir),gizli olandır(batın),O,her şeyi bilendir “dedi.Sonra halk kümeler halinde toplandılar.Aralarında ayrılıklar oldu.”Abdullah Sabbah yolunu sapıttı”dediler.Daha sonra Ali Zeynel Abidin ve oğlu Bakıru’l_ilm(onların selamı üzerimize olsun),insanlar arasında meydana gelen fitne ve kargaşanın son bulması için Abdullah Sabbah’ın öldürülmesini ve Ateşte yakılmasını emretti ve”Bu adam deliydi”dediler.
Sonra Tanrı (Hüdavend) Bakır( onu )bağışladı ve şu ayeti okudu[ K.19, 11- 12″Bunun üzerine Zekeriya,mabetten kavminin karşısına çıkarak onlara: Sabah akşam tesbihte bulunun diye işaret verdi.Ey Yahya! Kitaba kuvvetle sarıl (dedik )ve daha çocukken ona hikmet verdik.”] Bakıru’l_ilm bu ayeti okuyunca ne ölü ne diri olan bir kişi [K.20,74″Orada ne ölür ne yaşar”] Fatma’nın odasının duvarından çıktı. Bakıru’l_ilm ona üfledi. Ay yüzlü O çocuğun dudak ve dişlerinin arasından ruh ortaya çıkınca,o kişinin ağzına girdi ve doğruldu.Tekrar [K.13,9″görüneni bilendir; büyüktür,her şeyden yücedir.”]ayetini okuyor ve bütün o aydınların huzurunda Bakır’ın Tanrılığına tanıklık ediyordu.
Bakır,”Ey Abdullah! Ne gördün ve nasıl durumdaydın “diye sordu. Abdullah şöyle yanıt verdi:Ey Tanrı ların Tanrısı ve bütün nurların nuru!Kendimi uykuda gördüm. Cennetteki köşklerde hurilerle beraber oturmuştum. Nurani ve Ruhani gençlerle beraber(birlikteydim)[K.55,72″Çadırlar içinde gizlenip duran huriler vardır.”]Muhammed, Ali, Fatma, Hasan,Hüseyin’ de gördüm. Bütün Cennet ehli onların Tanrılığına tanıklık ediyordu.Bende tanıklık ediyor ve “Allah tanıklık etti ki,kendisinden başka hiçbir Tanrı yoktur.O daima yaşayan,daima duran,bütün varlıkları ayakta tutandır.”diyordum.Seni de gördüm ey benim Tanrım yüzbin güneş ve ay senin dudak ve dişlerinin arasında doğuyordu. Uykumdan uyanınca, onların hiçbirisini görmedim;seni gördüm;benim ağzıma üfledin ve benim bütün vücudum konuşmaya ve tanıklık etmeye başladı.”Bakıru’l_ilm eve dönünce, çağdaşı olan aydınlar onun çevresinde toplandılar. Cabir Abdullah Ensari,Cabir Cufi,Ca’fer Cu’fi ve Sa’sa’a bin Savhan topluca dua edip övgülerde bulundular ve Bakır’â “Ey Zamanın sahibi! Abdullah Sabbah gerçeği söyledi, sen onu öldürüp yaktırdın. Onun söylediğinin karşılığı bu olmamalıydı.Onun tanıklık ettiği herşeye bizde tanıklık ederiz. Ama bu olanların ne anlama geldiğini bilmiyoruz.”dediler. Sonra Bakıru’l_ilm şöyle dedi:Ey aydın insanlar, bizim üzerimizden perdeyi kaldırmak tehlikelidir.Çünkü zahirin (şeriatın)altı bin yıllık döneminde bizim üzerimizden perdeyi kaldırmadılar ve (gerçeği)açık bir şekilde söylemediler.Kaim ortaya çıkınca bunun anlamı o zaman söylenebilir.Çünkü Yüce Tanrı Kaimle ortaya çıkacak. Bugün den tanıklık etmek eksiklik olur.Abdullah, bizim üzerimizden perdeyi kaldırdı.(Kim)bizim üzerimizden perdeyi kaldırırsa bizde onun perdesini kaldırırız.Ey aydınlar, ey kardeşlerim! Velayetle ortaya çıkan ve Halifeliğe ulaşan Tanrı mız emirül müminin Ali’nin zamanında Küfe şehrinde minarenin kendisine secde ettiğini ve bir daha kalkmadan öyle kaldığını biliyorsunuz. Gizlide ve açıkta bütün insanlar kesin bir ikrarla gönülden tanıklık ettiler.Ancak Ebu’l-Hattap bu nuru açıklayarak “Ey Arap ve Acem Halkı!Bana tanıklık ediniz ki on sekiz bin alemde Ali Bin Ebû Talibden başka Tanrı yoktur dedi. Bunun üzerine Mevla Babamız ,Ebu’l-Hattab’ı öldürtüp yatırma saydı dokuz yüz kırk yıl sonra söylenmesi gereken sözü o söyleyecekti. Sonra bütün insanlar özür dilemeye başladılar Cabir Abdullah Ensari ayağa kalkıp “Allah’ın dediği oldu; olmayanlar ise ancak o dilediği zaman olur. Emir Tanrı’nın dır. İstediğini yapar.” dedi. Talib Bin Abdullah ayağa kalkıp “bende babamın gördüğünü görmek için kendimi Mevla Bakır’â feda ederim. “dedi. Şam ve çevresinde ki Fedai ve Talibi mezhebi, Talib’in temelini attığı mezheptir. İsmaili mezhebi ise Ebu’l-Hattab’ın çocuklarının kurduğu mezheptir.Onlar bedenleri Cafer Sâdık’ın İsmail’den doğan çocuklarına feda ettiler ve zamanla böyle kaldı. Doğru yolu izleyene selâm olsun.

İmâm Huseyn seslendi!”Biraz düşünün ve kendinizi yoklayın,Beni öldürmeniz size bir İyilik getirmez. Ben sizin Peygamberinizin kızının oğlu değilmiyim?Ben Ali’nin oğlu değilmiyim?
Hamza, Abbas,Cafer benim amcalarım değilmi?
Peygamberimiz benim ve kardeşim için bunlar Cennetlik gençlerin Efendisidir buyurmadımı?
Sanki kalpler Taş kesilmişti! Gözlerini kan bürünmüştü! Ve Vahşet başladı!..

Alevi Enstitüsü 11 kişilik bilim kuruluna, 4 adet alevi olmayanı alacak kadar hoşgörülü, kapsayıcı bir enstitü; içlerinden biri de benim. Ben burada üç kimliğimle bulunuyorum: Sunni bir yurttaş, 12 yıldır alevileri çalışan bir sosyal antropolog ve Alevi Enstitüsü Yönetim ve Bilim Kurulu Üyesi.



Ben 85 yıldır 120bin kadrosunun içinde bir tane aleviye yer bulamamış bir cemaatin mensubuyum. Ama aleviler 85 yıldır yoksulluklarından arttırdıkları parayla açtıkları ilk enstitüye ilk günden 4 adet “ötekini,eli” aldılar, yani alevi olmayanı aldılar. Birinci gün o zengin yüreklerinden başkalarını içeri davet etmek geldi. Dolayısıyla ben bugün burada alevilerle hoşgörüyü konuşmaktan utanıyorum. Alevilere öğretecek bir hoşgörüm yok benim.

Alevilerden özür diliyorum, çünkü bir sunni olarak kitap okumayı bilen ben, burada insan okumayı bilen alevilere “alevilik” öğretmeye çalışıyorum. Sizlere yüzyıllardır alevilik öğretmeye çalıştığımız için özür dilerim. Bizlere asla ve asla sunnilik öğretmeye çalışmadınız. Bize saygı gösterdiniz, teşekkür ederim.

<iframe width="640" height="360" src="//www.izlesene.com/embedplayer/8705748/?showrel=1&loop=0&autoplay=0&autohide=1&showinfo=1&socialbuttons=1" allowfullscreen="true" frameborder="0"></iframe>

Benim eğer öğretecek bir kelimem varsa o Sivas’tadır. 15 yıldır Madımak’da afiyetle kebap yiyen sunni kardeşlerime söyleyecek bir sözüm var. Benim hayatta öğretecek bir dersim var. Bakın Kültür Bakanımız Sayın Ertuğrul Günay enstitü açılışımızda çok güzel bir yaklaşımda bulundu; özür diledi. Ama Ertuğrul Günay olarak değil, Bakan olarak özür diledi. Dedi ki “Ben resmi görevimle, bir kamu görevlisi sıfatımla siz alevilerden özür dilerim”.

Ben de bugün burada bir yurttaş olarak sizlerden özür diliyorum. Sizlere alevilik öğrettiğimiz için, din derslerinde çocuklarınıza acı çektirdiğimiz için, camilerimizin, imamlarımızın, müezzinlerimizin, vaizlerimizin, imam hatip liselerimizin, ilahiyat fakültelerimizin, diyanet işleri başkanlığımızın tüm giderlerini sizlerin vergileriyle karşıladığımız için özür diliyorum. Ve 85 yıldır -ki Cumhuriyetin yurttaşı olarak Cumhuriyet’ten yalnızca sorumluyum, Osmanlı’nın özünü de bilemem- ama Cumhuriyet’in sorumlu bir yurttaşı olarak 85 yıldır sizden çaldığımız her damla alın terini ödeyene kadar da durmayacağız. Biz bugün belki az sayıda sunniden biriyiz bunu söyleyen ama sizden gasp ettiğimiz hakkınızı geri vereceğiz. Evet siz Pir Sultan’ın yoldaşlarısınız, itleriniz bile haram yemez ama bizlerde onurlu sunni yurttaşlarız; biz de haram yemeyiz, 85 yılın haramını sizlere tanzim edeceğiz. bu bir sunni yurttaş olarak söylemek istediklerimdi.

Hoşgörü konusunda alevilerden öğrendiğim güzel bir yaklaşım var. Mevlevi demişki:”Yaradılanı hoş görürüz Yaradan’dan ötürü.” Bektaşi demişki:”Biz görmeyiz.”

Biz artık hoşgörüyü tartışmamalıyız. Biz görmemeyi tartışmalıyız. Cemevleri bizim derdimiz olmamalı. Cemevleri sizin ibadethaneniz. Ali Balkız öyle söylüyorsa öyledir, nokta. Benim söyleyecek başka bir sözüm yok. Bunun için de özür dilerim. Onlara cümbüş evi dediğimiz içinde özür dilerim. Ve o görevlileri hala yerinde tuttuğumuz içinde özür dilerim.