2 Temmuz 1993'te 37 kişinin yakılarak öldürüldüğü yer olan Sivas'taki Madımak Oteli'nin müze yapılacağı söylenmişti. Geçen sürede müze yerine, otelin altında kebapçı açıldı

"İnsanların yandığı yerde et lokantası mı olur?" Almanya'dan, Avusturalya'dan, Fransa'dan, Türkiye'nin çeşitli illerinden Sivas Katliamı'nın yıldönümü için gelenlerin toplandığı cemevinde ismini de görüntüsünü de vermek istemeyen öfkeli adamlar bunu soruyor:
"Çocuklarımızın öldüğü yerde... Hem de kebapçı! Olabilir mi? Dünyanın nereresinde olabilir?"
Çoğu çok genç 37 kişinin yakılarak ve dumandan boğularak katledildiği Sivas'taki Madımak Oteli'nin yanındaki kebapçı yeni değil. Yeni olan öfkenin büyüklüğü... 
Partilerin seçim kampanyası minibüslerinin şarkılı türkülü dolaştığı Sivas sokakları, hükümetin, siyasilerin verdiği müze sözünün üzerinden, o sözü eze eze geçiyor bugün. Tam 14 yıldır olduğu gibi, aynı müze beklentisini çiğneye çiğneye geçiyorlar.



Çaresizliğin feryadı
On dört yıl önce, hatırlıyorum, Ankara'da Dikmen'de bir evde duruyordu yan yana iki, boş yatak. Acısından canı çekilmiş bir kadın, 17 ve 16 yaşlarındaki kızları Yasemin ile Asuman'ın odalarını hiç bozmadan, "son günkü gibi" sakladığını anlatıyordu. İki kardeşin lise defterleri, bıraktıkları gibi dağınık duruyordu masada. Sonra duruşmalar oluyordu... 
Duruşma çıkışlarında çığlıklar, kendilerini başörtüleriyle asmaya çalışan anneler... 
Yasemin'le Asuman'ın annesi, başka anneler, babalar, kardeşler, sevgililer tam on dört yıldır her 2 Temmuz'da Sivas'a, Madımak Oteli'nin, bir kebapçının önüne geliyorlar. 
Kendilerinin ve Türkiye'nin başına böyle bir şey geldiğini hatırlatacak, kanıtlayacak başka bir yerleri olmadığı için Madımak Oteli'nin önüne gelip bağırıyorlar. Bir kebapçının önünde ölen genç kızlarını arıyor anneler, iskender döner kokularının arasında...
"Bir adam, birkaç yıl önce gelip kapının eşiğini öptü üç kere. Öpüp gitti. En çok budur benim aklımda kalan."


'Burası bir işletme'
Katliam günü on beş yaşında olan Madımak Oteli'nin sahibi Murtaza beyin torunu Beren Öğütçü, yıllardır buraya ölülerini anmaya gelen insanların acılarını yapabildiği kadar nezaketle taşımaya çalışıyor. Bugün gelecek olan göstericileri de karşılayacak. Ama:
"Onları anlıyorum, kayıplarını anmak istiyorlar. Hep bize soruluyor otelin içinde müze benzeri bir yer yapıp yapmayacağımız. Ama biz yapamayız. Burası bizim geçimimizi sağladığımız bir işletme. Bu, bizim yapabileceğimiz bir şey değil."
Her 2 Temmuz öncesi bütün şehrin gerginleştiğini anlatıyor Öğütçü:
"Bütün Sivas'ı suçladılar bu olay için. İnsanlar ilk yıllarda Sivaslı olduğunu söylemeye utanıyordu. Çünkü karşılığında şöyle sorular geliyordu:
'Yakanlardan mısın, yananlardan mısın?'
Şehrin psikolojisi, sosyolojisi bozuldu bir bakıma. Yakanlardan da yananlardan da olmayınca nasıl cevap vereceksin?"
Anma törenlerine Sivas'ın içinden katılanların olup olmadığını soruyorum. O da tıpkı cemevindeki öfkeli adamlar gibi cevaplıyor:
"Pek değil!"
Herkesin katliamı unutturmamak için anma törenlerine sahip çıkması gerektiğini söylüyor ama...





Yangından geri kalan
Bundan on dört yıl önce insanlar bu otelin içinde diri diri yandılar, çoğu yükselen dumandan kaçmak için çatı katına koştu ama vahşetin kara dumanı hepsini orada boğdu. Cansız insan gövdeleri o son katta yandı. Ben, genç bir muhabir olarak Türkiye'de herşeyin değişeceğini, bu olayın asla unutulmayacağını sanıyordum. Çocukluk... 
Aradan on dört yıl geçti. Şimdi Öğütçü, odalardan o izleri nasıl sildiklerini anlatıyor uzun uzun. O "yangından" kalan tek şeyi gösteriyor: Mika bir duvar saati. 
Bir tarafta insanlar acılarının yok sayılmasına, Türkiye tarihindeki en vahşi katliamın olmamış gibi yapılmasına kızıyor, diğer tarafta bu acının altından bir otel ile bir kebapçı kalkmaya çalışıyor. 

Acılar nereye akıyor?
Otelin lobisinde Erdal İnönü'nün Madımak Oteli'ne geldiğinde çektirdiği fotoğraf duruyor. Öğütçü'nün gösterdiği saat çalışmaya devam ediyor. Zaman kendiliğinden yüzleştirmiyor insanları olup bitenlerle. Ve ben on dört yıl sonra artık biliyorum:
Bu ülke utançlarından ve acılarından kaça kaça hep aynı acılara ve utançlara yakalanıyor. Her seferinde daha büyüklerine... 
İnsanlarının acısına yeterince saygı duymadığı için bir müze kurmayı beceremeyen muktedirler, on dört yıldır bu acının görmezlerse ortadan kalkacağını sananlar, her yıl daha kalabalık ve daha gergin geçen anma gösterileri... Bu ülkenin acıları, ölü çocukları nereye akıyor?
Bir otel lobisine mi? Bir kebapçı mutfağına mı?
O acının hâlâ orada durduğunu kabul etmedikçe Sivas hem yananlardan oluyor, hem yakanlardan. Ve aslında herkes bunu içinin bir yerinde biliyor. "Madımak Oteli ne tarafta?" diye sorduğunuzda hepsinin yüzü buruluyor... 

Temmuz 2006 tarihli “Öğretseler Alevi olurdum” başlıklı yazısında rahmetli Mehmet Ali Birand, Hürriyet Gazetesinde bir yazı yayınlamıştı. Bir Sünni yurttaşımız tarafından oldukça cesur ve hakkaniyet duygusuyla yazılmış bu yazıyı, Alevi-Bektaşi toplumunun inanç haklarını görmezden gelen vicdan yoksunları için vermek istiyoruz.

Biz birileri gibi herkesi aynı mezhepten yapmak istemiyoruz. Diyanet’i mezhep temelli yürütmek, zorunlu Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi derslerinde Sünniliği dayatmak, Bu dünya her ırktan, her renkten, her inançtan her mezhepten insanlarla daha güzel değil mi?

Biz Sünni kardeşlerimizin Alevi olmalarını değil ama Alevilerin inançlarına saygı göstermelerini istiyoruz.

Bütün insanları farklılıklarıyla seviyoruz, sayıyoruz ve insanlığın ancak bu şekilde mutlu bir birliktelik kurabileceğine inanıyoruz.

Bakın ne diyor, 2013 yılı Ocak ayında aramızdan ayrılan Mehmet Ali Birand:

Öğretseler Alevi olurdum

Sünni’lerin önemli bölümü Aleviler’i küçümser. Aleviliği bir oyun gibi görürler. Devlet ve toplum katmanındaki egemenliklerini kaybetmemek için, öğretilmesini de istemezler. Bu çarpıklık artık düzeltilmelidir.

 Eskiden o kadar farkında değildim. Aradan yıllar geçtikçe, Sünniler’in Aleviler’e karşı nasıl bir susturma ve ezdirme politikası güttüklerini daha iyi görmeye başladım.

 Sünniler’e göre Alevilik, bir nevi oyundur. Müslümanlıkla pek de ilgisi olmayan uçuk bir oluşumdur. Ünlü “mum söndürürler ” lafını da Sünniler çıkartmışlardır.

 Aleviler çok haklı.

 Devlet, Sünniler’in elinde. Durum böyle olunca da, Alevilik geri plana itiliyor. Öğrenilmemesi için elden gelen yapılıyor.

 Ben kendimden örnek vereyim.

 Okulda bana Aleviliğin ne olduğu anlatılmış olsaydı, büyük olasılıkla Aleviliği seçerdim. Onların dünya görüşünü, dine yaklaşımlarını, felsefelerini kendime daha yakın görüyorum.

 Sünniler devletçidir. Otoriteye boyun eğerler, haklarını pek aramazlar. Mutaassıptırlar. Aleviler ise, dünyanın ve yaşamın tadını çıkarırlar. Liberal bakışlı insanlardır. Haklarını aramayı bilirler. Aşırı tutucu değillerdir.

 İşte bundan dolayı, Alevilerin “zorunlu din dersine ” karşı çıkmalarını, çok haklı bir istek olarak görüyorum. Milli Eğitim Bakanlığı’nın, Aleviler’i Müslümanlık dışı görüyormuş gibi bir tutum ve söylevin içine girmesini de açıkça ayıplıyorum.

570 Hz. Muhammed'in doğumu (20 Nisan 571)
609 Hz. Fatıma'nın doğumu (18 Ocak)
621 Mirac olayı
622 Hicret
622 Hz. Muhammed'in Hz. Ali ile Musahib olması
623 Hz. Ali'nin Hz. Fatıma ile evlenmesi
624 İmam Hasan'ın doğumu (11 Nisan)
625 İmam Hüseyin'in doğumu (25 Şubat)
632 Peygamber veda konuşmasında yerine Hz. Ali'yi atadı (23 Şubat)
632 Peygamberimiz Hz. Muhammed'in vefatı (8 Haziran)
656 Cemel Savaşı (4 Aralık)
656 Sıffeyn Savaşı ve Hakem Olayı :657 Sıffin Savaşı (26 Temmuz)
656 Hz. Ali'nin Halife olması
661 Hz. Ali'nin şehadeti (24 Ocak)
670 İmam Hasan'ın şehadeti (25 Mart)
676 İmam Muhammed Bakır'ın doğumu (16 Aralık)
680 Kerbela Olayı - Hz. Hüseyin'in şehadeti (10 Ekim)
699 İmam Cafer-i Sadık'ın doğumu
713 İmam Zeynel Abidin'in şehadeti
733 İmam Muhammed Bakır'ın şehadeti (28 Ocak)
745 İmam Musa Kazım'ın doğumu
746 Eba Müslim'in Horasan'a gitmesi
747 Horasan da Eba Müslim'in ayaklanması
765 İmam Ali Rıza'nın doğumu (29 Aralık)
766 İmam Cafer-i Sadık'ın şehadeti
799 İmam Musa Kazım'ın şehadeti
811 İmam Muhammed Taki'nin doğumu (11 Nisan)
818 İmam Ali Rıza'nın Şehadeti
827 İmam Ali Naki'nin doğumu
835 İmam Muhammed Taki'nin şehadeti
846 İmam Hasan Askeri'nin doğumu
858 Hallac-ı Mansur'un Doğumu
868 İmam Ali Naki'nin şehadeti
869 İmam Muhammed Mehdi'nin doğumu
922 Hallac-ı Mansur'un Bağdat'ta işkence ile katledilmesi (26 Mart)
1123 Rübaileri ile tanınan Hayyam'ın Hakka yürümesi (1132)
1150 Tac'ül-Arifin Seyyid Ebu'l-Vefa'nın Hakka yürümesi
1167 Piri Türkistan diye tanınan Hoca Ahmet Yesevi'nin Hakka yürümesi
1219 Moğol İstilasının başlaması ve Anadolu'ya doğru Derviş Göçleri
1240 Babailer isyanı
1240 Baba İlyas-ı Horasani'nin Hakka yürümesi
1240 Baba İshak'ın Hakka yürümesi
1240 Ayn'üd-Devle'nin Hakka yürümesi
1240 Emirci Sultan'ın Hakka yürümesi
1252 Safevi soyunun ceddi Şeyh Safiyüddin Erdebil civarında doğuyor.
1290 Baba İlyas-ı Horasani'nin oğlu Muhlis Paşa'nın Hakka yürümesi
1293 Sarı Saltık'ın Hakka yürümesi
1307 Barak Baba'nın Öldürülmesi
1326 Şeyh Edebali'nin Hakka yürümesi
1335 Safevi soyunun ceddi Şeyh Safiyüddinin Hakka yürümesi
1360 Elvan Çelebi'nin Hakka yürümesi
1393 Hurufilik'in kurucusu Esterabadlı Fazlullah'ın Hakka yürümesi
1403 Seyyid Nesimi'nin katledilmesi
1441 Rasul Bali'nin Hakka yürümesi (doğ.1361)
1447 Safevi soyundan Şeyh İbrahim'in Hakka yürümesi ve kardeşi Şeyh Cüneyt'in tarikat reisi olması
1460 Şeyh Cüneyt'in Hakka yürümesi
1487 Şah İsmail'in Erdebil'de doğması (17 Temmuz)
1488 Şah İsmail'in Babası Şeyh Haydar'ın Hakka yürümesi(9 Temmuz)
1502 Şah İsmail'in İran'da Şah ünvanını alması
1511 Şahkulu Baba Tekeli Ayaklanması (9 Nisan)
1514 Çaldıran'da Osmanlı-Safevi Savaşı ve Safevi Ordusu'nun yenilmesi
1516 Balım Sultan'ın Hakka yürümesi (doğ.1473)
1524 Şah İsmail'in Hakka yürümesi (5 Mayıs)
1548 İskender Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ. 1512)
1555 Fuzuli'nin Hakka yürümesi
1569 Sersem Ali Dedebaba'nın Hakka yürümesi.(Posta oturuşu.1551)Süre:19yıl
1569 Elhac Ahmed Ali Dede (Dedebaba) Hakka yürümesi(p.o. 1569) S.1yıl
1569 Yusuf Bali Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1516)
1581 Bektaş Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1544)
1588 Resul Bali Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1546)
1596 Abdullah Baba(Dimetokalı Ak Abdullah Baba)(Dedebaba) Hakka yürümesi (p.o.1569) S.27yıl
1604 Mürsel Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1551)
1607 Hasan Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1563)
1628 Dimetokalı Karar Halil Baba (Dedebaba)Hakka yürümesi(p.o.1596)S.33yıl
1632 Bektaş Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1566)
1646 Kasım Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1578)
1649 Dimetokalı Elhac Vahdeti Dedebaba'nın Hakka yürümesi (p.o.1628)S.22yıl
1656 Yusuf Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1582)
1667 Zülfikar Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1605)
1674 Hüseyin Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1609)
1675 Elhac seyyid Mustafa Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1649)S.26yıl
1685 Abdülkadir Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1628)
1689 Birecikli Seyyid İbrahim Agahi Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1675)S.15yıl
1714 Urfalı Es-Seyyid Halil İbrahim Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1689)S.26yıl
1730 Murtaza Ali Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1646)
1736 Serezli Hacı Hasan Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1714)S.22yıl
1759 Kırımlı Hanzade Mehmet Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1736)S.24yıl
1783 Dimetokalı Seyyid Kara Ali Dedebaba'nın Hakka yürümesi (p.o.1759) S.25yıl
1790 Sinoplu Seyyid Hasan Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1783)S.7yıl
1799 Horasanlı Hacı Mehmet Nuri Dedebaba'nın Hakka yürümesi (p.o.1790) S.9yıl
1803 Abdüllatif Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1724)
1813 Kalacıklı Seyyid Halil Hakii Dedebaba'nın Hakka yürümesi (p.o.1799) S.15yıl
1824 Feyzullah Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1742)
1826 Yeniçeri Ordusunun Kaldırılması ve Yeniçeri-Bektaşi kıyımı
1827 II. Mahmut tarafından türbeler dışındaki tüm külliye binalarının yıktırılarak Hacıbektaş Dergahı'na Cami yaptırılması
1828 Veliyettin Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1772)
1834 Sivaslı Mehmet Nebi Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1813)S.21yıl
1835 Merzifonlu Hacı İbrahim Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1834)S.1yıl
1846 Vidinli Seyyid hacı Mahmud Dedebaba'nın Hakka yürümesi (p.o.1835) S.12yıl
1848 Sofyalı Saatçi Ali Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1846)S.2yıl
1849 Çorumlu Seyyid Hasan Dedebaba'nın Hakka yürümesi(1848)S.1yıl
1868 Yanbolulu Elhac Ali Turabi Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1849)S.19yıl
1871 Ali Celalettin Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1808)
1874 Selanikli Hacı Hasan Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1868)S.6yıl
1878 Feyzullah Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1811)
1879 Konyalı Perişan Hafız Ali Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1874)S.6yıl
1894 Aşık Veysel'in Doğması (25 Ekim)
1897 Malatyalı Hacı Mehmet Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.?)S.?
1907 Elhac Mehmed Ali Hilmi Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1879)S.28yıl
1913 Hacı Feyzullah Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1897)S.7yıl vekaleten,9yıl asaleten
1919 Mustafa Kemal Paşa'nın Kurtuluş Savaşı için destek sağlamak üzere Hacıbektaş'ı ziyareti(23 Aralık)
1921 Koçgiri Ayaklanması (6 Mart)
1921 A. Cemalettin Çelebi'nin Hakka yürümesi (doğ.1862)
1931 Sivas'ta Halk Şairleri Bayramı (5 Kasım)
1937 Dersim Olayları'nın başlaması
1937 Dersim İsyanı'nın Lideri Seyit Rıza'nın İdamı (15 Kasım)
1940 Hacıbektaş Dergahı'nın son Çelebisi Veliyettin Efendi'nin Hakka yürümesi (31 Mayıs)
1941 Salih Niyazi Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1913)S.17yıl Türkiye'de,11yıl Arnavutlukta =28yıl
1949 Rıza Tevfik Bölükbaşı'nın Hakka yürümesi (30 Aralık)
1958 Hacıbektaş Dergahı'nın Vakıflar Genel Müdürlüğü'nce onarıma başlanması
1960 Ali Naci Baykal Dedebaba'nın Hakka yürümesi(p.o.1930)S.11yıl vekaleten,19yıl asaleten=30yıl
1964 Hacıbektaş Dergahı'nın Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığı'na bağlı bir müze olarak açılması (16 Ağustos)
1966 Birlik Partisi'nin Kurulması (17 Ekim)
1978 Kahramanmaraş Olayları
1980 Çorum olaylarının başlaması (4 Temmuz)
1983 Feyzullah Çınar'In Hakka yürümesi (24 Ekim)
1983 Aşık Daimi'nin Hakka yürümesi (18 Nisan )
1989 Meluli Baba'nın Hakka yürümesi (14 Kasım)
1993 Sivas Katliamı (2 Temmuz)
1994 Feyzullah Ulusoy'un Hakka yürümesi (18 Mart)
1994 Karacaahmet Sultan Cemevi'nin İstanbul Belediyesince yıkılması (7 Eylül)
1995 Gazi Mahallesi Olayları (12 Mart)
1995 Detroit Bektaşi Dergahı kurucusu Recep Baba’nın Hakka yürümesi (14 Eylül)

Sofulardan bir zevzek, Bektaşi ile güya alay etmek için ona her rastlayışında rüyalar uydurur söyler ve bu rüyaların konularını da, mutlaka Bektaşi babalarını küçültecek uydurma vakalara ayırırmış. Bir sabah Bektaşi işine giderken bu zevzek herif yine kendisini karşılamış:
- Aman dostum, bu gece öyle bir rüya gördüm ki bayılacaksın.
Diye söze başlamış ve rüyasında, bir Bektaşi babasının kendisinin ağzına tükürdüğünü anlatmış. Bektaşi, rüyayı büyük bir dikkatle dinlemiş.
- Hakikaten, rüya çok mühim... Her halde bizim baba senin suratına tükürecekmiş. Fakat bu tükürük, yanlışlıkla ağzına girmiş.