Albümdeki Şarkıların Listesi

01. Adıyaman Tütünü Sar.mp3
02. Son Gülüm.mp3
03. Malatyalı Güzel Yarim.mp3
04. Mutluluğun.mp3
05. Ben Unuttum.mp3
06. Ayselo.mp3
07. Dersim.mp3
08. Gönül Gönül.mp3
09. Gerger Etrafı Dağlar.mp3
10. Yüzün Gülmesin.mp3
11. Hemşirem.mp3
12. Giderim Bu Ellerden.mp3
13. Kömürhan Köprüsü.mp3
14. Dilek Ağacı.mp3
15. Gel Mukaddes.mp3
16. Kadere Bak.mp3
17. Haydi Gidelim Sivas'a.mp3
18. Çilesi Mezar Biter.mp3
19. Garip.mp3
20. Güller Ektim.mp3
21. Söylemedin.mp3
22. Giderken.mp3
23. Kara Sevdam.mp3
24. Habersin Ayrıldın.mp3
25. Sevdiğim Vefasız.mp3

Kul Himmet; Kabri Tokat‘a bağlı Almus ilçesinin bugünkü adı Görümlü Kasabası olan Varsıl Köyü’ndendir. 16. yüzyılın ikinci yarısında yaşamıştır. Kul Himmet bütün nefeslerinde Hz. Ali, 12 İmamlar ve Hacı Bektaş Veli’yi büyük bir içtenlikle anlatır. Kul Himmet’in nefesleri de diğer ulu ozanların nefesleri gibi her Alevi Cem‘inin vazgeçilmez nefesleri arasındadır.

Alıntı:"Elif" Allah adın okur yazarım
Hocam bir ders verdi "be" deyu deyü
"Te" ile "Se" de kaldı nazarım
"Cim" cemalin gördüm "he" deyü deyü
"Hı" Hızır İlyas'ür ezel ezelden
Haberini aldım "Dal" ile'"Zal"den
"Rı" bize yol vermiş Kalûbelâdan
Giderim yoluna "Ze" deyü deyü
"Sin" de sualini vermeye geldim
"Şın" deyince anda eğlendim kaldım
"Sad" okudum "Dad" dan haberin aldım
"Ti" "Zı" "Ayın" "Gayın" "Pe" deyü deyü
"Ka" deyince Kafdağı'nı gezerdim
"Ke" deyince türlü ma'na yazardım
"Lam" da "Mim" de "Nun" da kaldı nazarım
Nic'oldu "Vav" ile "Hı" deyü deyü
Kul Himmet Üstadım böyle söylerim
Haddinden ziyade umman boylarım
Yirmi sekiz harfi tamam eylerim
Âhiri "Lâmelif' "Ye" deyü deyü

İyi bir tekke ve tarikat eğitimi gören Kul Himmet’in, Pir Sultan Abdal’a bağlı olduğu, onun çevresinde yetiştiği, müridi olup O’nu izlediği şiirlerinde açıkça ortaya çıkar.

Halk ozanlarında Alevi Bektaşi olmayanlar bile onun etkisinde kalmış, ona yakınlık göstermiştir. Kul Himmet; tarikat ışığında beliren insan sevgisini Hacı Bektaş Veli üzerinde yoğunlaştırarak nesnel duruma getirmiş, tanrı kavramını bir varlık olan insanla özdeşleştirmiştir.

Alıntı:Ali ismi dört kitapta okunur
Lâ ilahe illallahı yazılı
Vird edenler Ezazil'den sakınır
Lâ ilahe illallahı yazılı
Bektaşi Veli'nin ismi dildedir
Fatıma Ana'nm gözü yoldadır
Muhammed'in hub cemali güldedir
Lâ ilahe illallahı yazılı
Hasan bahçesinin gülü açıldı
Şah Hüseyin tazelendi seçildi
Huri kızlarına hülle biçildi
Lâ ilahe illallahı yazılı
Zeynel yarelendi akıyor kanı
Balar kazanında yıkandı donu
Elindedir İmam Cafer erkânı
Lâ ilahe illallahı yazılı
Musa Kâzım Iriza'nın destinde
Taki Naki Askeri'nin postunda
Cebrail'in kanadının üstünde
Lâ ilahe illallahı yazılı
Meyli muhabbeti saçı leyli var
Bunca âşıkların sende meyli var
Mehdi'nin boynunda bir hamaylı var
Lâ ilahe illallahı yazılı
Kul Himmet Üstadım dert ilâcına
Yüz sürelim Muhammed'in tacına
Fatm'Ana'nm saçbağınm ucuna
Lâ ilahe illallahı yazılı

<iframe width="878" height="496" src="https://www.youtube.com/embed/DES9gn0KrcE?ecver=1" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media" allowfullscreen></iframe>

<iframe width="878" height="496" src="https://www.youtube.com/embed/dQPwAaKm5ao?ecver=1" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media" allowfullscreen></iframe>

Asıl adı Mehmet olan Fuzuli; 1504 ‘de Kerkük’te doğdu. Kerkük’te Bayat Türkmen boyunun Karyağdı soyundan gelmektedir.

Şiirlerini hem Türkçe, hem Arapça hem de Farsça yazan Fuzuli’nin en başarılı eserleri Türkçe yazılmış olanlarıdır.

Fuzuli; yalnızca Türk ve Fars edebiyatında değil, dünya klasikleri arasında da saygın bir yer almış ozandır.
Bir gönül eri olan Fuzuli; yaşamı süresince Kerbela ve Bağdat çevresinden ayrılmamış, bir süre Hz. Ali’nin türbesinde türbedarlık yapmıştır.

Kitaplar Fuzuli’nin en büyük dileğinin Kerbela’da ölmek olduğunu yazar. Fuzuli yakın çevresine Hz. Hüseyin’in türbesinin yanında toprağa verilmeyi ve mezarına taş konulmamasını vasiyet etmiştir. Kendisi veba hastalığı salgınında Hakk’a yürümüş ve vasiyeti yerine getirilmiştir.

Kerbela Olayı’nı anlatan

“Hadikat-ü Süeda” (Mutluların Bahçesi)

en önemli eserlerindendir.

<iframe width="878" height="496" src="https://www.youtube.com/embed/VlDoRnhSwhw?ecver=1" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media" allowfullscreen></iframe>

Doğum ve ölüm tarihi belli olmayan Virani’nin; 16. yüzyılda Eğriboz adasında doğduğu söylenir. Hurufiliği benimsemiş bir Bektaşi ozanıdır.
Bektaşiliğin ikinci piri Balım Sultan‘dan el almıştır. Bir süre Necef-i Eşref de Hz. Ali Türbesi‘nde türbedarlık, babalık yapmıştır, (1587-1618) yıllarında İran‘da saltanat süren Şah Abbas‘la görüş­müştür. Anadolu‘nun birçok yerlerini ve daha sonra da, Bulgaristan’da Deliorman ve Debruca‘yı dolaşmıştır. Neceften dönüşünde, Deliorman yöresinde bulunan Demir Baba tekkesini ziyaret etmiş ve ondan bilgilenmiştir. Demir Baba, soy zinciri itibariyle Peygamber’e ulaşır.

Demir Baba Velâyetnamesi’nde, Virani’nin Demir Baba ile görüşmesi şöyle anlatılır: Demir Baba’ya, Arap ve Acem dillerini bilen bir kimse geldiği ve müritleriyle Rumeli’ye geçtiği ve bu kişinin adının da Viranı olarak söylendiği bildirilir. Ancak gaflet içinde olduğu ve “Kutupluk” davası güttüğü de ilave edilir. Demir Baba manevi yönden kendisinin daha üstün olduğunu göstermek ister. Demir Baba, o tarihlerde yüz yirmi yaşına ulaşmış ulu bir ihtiyardır. Virani, onun batın kılıcıyla yenilir, yere geçer. Huzurunda divan durup, niyaz eder. Demir Baba’dan icazet ister. Ancak, önce Virani’ye nasihatler verir “kişi böyle sevdalarda olmasa gerek. Kuran’a uy Sure-i Fatiha’da ne kadar harf olduğunu bilir misin? Onlardan geçmeyen veli olmaz. Bu kadar suhufla dört kitabı yutsa bile. Kapıdan girmeyen, içeride ne olduğunu bilmez. Bilen âşık da, dava kılmaz. Kimse kusuruna kalmaz.” Bu nasihatten sonra Demir Baba, Virani‘ye icazet verir. Virani, oradan Otman Baba Sultan‘ı ziyaret etmek için yola çıkar. Sabahleyin Karlıova‘da Hafız Zade Türbesi’ne gelir. Ancak Virani rahatsızlanır ve öğleden sonra orada hakka yürür. Avlu kapısı önüne gömülür.

Demir Baba Velâyetnamesi’nde de söz edildiği üzere, Virani, Arapça, Farsça bilen güçlü bir şairdir. “Virani Baba Divanı” ile “Virani Baba Risalesi” adlı basılmış eserleri günümüze kadar gelmiştir

Özellikle Hz. Ali’yi öven, On iki İmam’ı dile getiren coşkulu methiyeleri vardır.

Alıntı:İstemem alemde gayrı meyvayı
Tadına doyulmaz balımdır Ali
İstemem eşyayı verseler dahi
Kokmazam sünbülü gülümdür Ali
Ali'mdir kadehim Ali'mdir şişe
Ali'm sahralarda morlu menekşe
Ali'm dolu yedi iklim dört köşe
Ali'm saki Kevser dolumdur Ali
Ali vahid şah-ı Resul kibriya
İmam Hasan Hüseyn Şah-ı Kerbela
İmam Zeynel-Aba ol sahib-liva
Büküldü kametim dalımdır Ali
Muhamrned Bakır'dır tendeki canım
Ca'ferüs -Sadık'tır dinim imanım
Musa-i Kazım'dır derde dermanım
Varlığım kalmadı malımdır Ali
Aliyyür -Rıza'dır Şah-ı Horasan
Taki ile Naki gösterdi burhan
Hasanül-Askeri mah-ı dırahşan
Yokladım talihim falımdır Ali
Muhamrned Mehdi'dir sahibüz-zaman
Oniki İmam'a kul oldum heman
Ma'sum-ı pakandır envar -ı cihan
Esrar-ı Huda'ya alemdir Ali
Virani'yem düştüm şimdi derdine
Vücudum gark oldu çile bendine
Gönül sormaz oldu kendi kendine
Söyler dehanımda dilimdir Ali

<iframe width="878" height="496" src="https://www.youtube.com/embed/3p77hNg0iIM?ecver=1" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media" allowfullscreen></iframe>