Ehl-i Beyt nedir?

[Pervane]

Ehl-i Beyt’deki, “ehl” ile ahali aynı kökten gelmektedir, kişiler demektir. Beyt
ise ev demektir. Yani ev halkı anlamına gelir. Hz. Muhammet’in ev halkı için kullanılan
bir terimdir. Bazı Sünniler ev halkı kavramından hareketle Hz. Muhammet’in
eşlerini de Ehl-i Beyt’e dâhil etseler de, hadisler ve ahzap suresi 33. ayetin tefsiri incelendiğinde
ehlisünnet içinde çok az bir grubun iddia ettiği gibi Peygamberin eşlerinin
de Ehl-i Beyt›ten olduğu düşüncesinin doğru olmadığı ortaya çıkmaktadır.
Kur’an’da hitap edilen Ehl-i Beyt ve birçok hadiste geçen Ehl-i Beyt beraber
düşünüldüğünde Ehl-i Beyt›in Hz. Ali, Hz.Fatıma, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin›den
oluştuğu anlaşılmaktadır. 


Peygamberimiz Hz. Muhammed, Veda Haccı dönüşünde Zilhicce ayının
18’inde Cuhfe mevkiinde, Gadir-i Hum vadisinde konakladı. Hum, Mekke ile Medine
arasında bir su veya oradaki bir meşeliğin adıdır. Orada bir de göl bulunmaktadır
ki, suyu zehirli olduğu için, doğan çocuklar, oradan başka bir yere göçmezlerse
ergenlik çağında sağ kalamazlar. Gadir-i Hum’da su başında bulunulduğu sırada
Müslümanlar namaza çağrıldı. Orada iki ağacın altları süpürülüp temizlendi. Semüre
ağacının üzerine bir elbise gerilerek güneşin sıcağından korunmak üzere Peygamberimiz
için gölgelik yapıldı. Hz. Muhammed orada öğle namazını kıldı ve Müslümanlara
hitap etmek üzere 28 deve semerinden yapılan minbere çıktı. Allah’a hamd-ü
senada bulundu. O gün kıyamet gününe kadar olup bitecek şeylerin hiçbirini bırakmaksızın
haber verdi. Vaaz ve nasihatte bulundu, sonra da:

“Ey insanlar! Haberiniz olsun ki: ben de bir insanımdır. Çok sürmez, yüce
Rabbimin Elçisi bana gelecek ve ben de onun davetine icabet edeceğim. Şunu bilin
ki benden sonra Peygamber gelmeyecek, ben son Peygamberim. Ben size iki değerli
emanet bırakıyorum. Birincisi Yüce Allah’ın kitabı Kur’an-ı Kerim, onun içinde hidayet
ve nur vardır. İkincisi de Ehl-i Beyt’imdir. Bunlara tutunan necâta (kurtuluş),
bunları terk eden helaka (mahvolma) uğrar. Ehl-i Beyt’im Nuh’un gemisi gibidir. Gemiye
binen kurtulur, binmeyen boğulur”, dedi

Alevilerce Ehl-i Beyt’in anlamı şöyledir: Hz. Muhammed’in Hz. Fatıma, Hz.
Ali, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’den oluşan ailesi ve bu soydan devam eden evlâtları
ve torunlarıdır. 

Bir gün İmam Azâm hocası İmam Caferi Sadık hazretlerinden ilim ve hadis
dinlemeye gelmişti. Hocası elinde bir asa ile çıkageldi. İmam Azam, “Ey Resûlullah’ın
evlâdı, siz henüz asaya ihtiyaç duyacak bir yaşta değilsiniz.” dedi. Caferi Sâdık:

“Evet dediğin gibidir, fakat bu elimdeki asa Hz. Resûlullah’ın asasıdır; onu
bereket için yanımda taşıyorum” dedi. İmam Azam hemen ileri atılıp bastona sarıldı
ve “Ey Resûlullah’ın evlâdı, müsaade buyurun, onu öpeyim” dedi. Caferi Sâdık
hemen kolunu açtı ve İmam Azam’a göstererek:

“Vallahi sen bilirsin ki bu ten Hz. Peygamber’in hücrelerini taşıyan bir
tendir ve şu gördüğün kıllar da onun kılındandır. Onu öpmüyorsun da asayı
öpmek istiyorsun!” dedi. Bununla, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’in zürriyetinin Hz.
Peygamber’in bir parçası olduklarını hatırlattı (Beysuni, 1990: 37)