Edip Harabi

[Pervane]

1853 yılında İstanbul’da doğdu. Asil adi Ahmet Edip‘tir. Harabi sonradan şiirlerinde kullandığı mahlastır. Bazı şiirlerinde adı Edip olarak geçer.

Bahriye Birlik kâtibi olan Harabi ömrünü İstanbul ve Rumeli’de geçirmiştir. 17 yasında Bektaşiliğe giren Harabi dünyadan göçüş yılı olan 1917’ye kadar bu yolun sadik bir bendesi ve yılmaz bir savaşçısı olmuştur.

Tasavvufla tasavvuf üstatlarının eserleri ile yakından ilgilenmiş, hece ve aruzla yazdığı veya irticalen söylediği deyişlerle koca bir divan meydana getirmiştir. Yunus’un sevgi ve birlik duygusuna, Nesimi‘nin sertliğine, Kaygusuz‘un hiciv ve istihzasına, Pir Sultan’ın cesaretine bu dünyadaki deyişlerde bol bol rastlamak mümkün.

Harabi bütün Bektaşiler gibi yeniden doğuşa ermiş ve hayatına yeni bir yön vermiştir. Bu doğuş 17 yasında olmuştur:

Berzahtan kurtuldum çıktım aradan
 On yedi yasında doğdum anadan
 Muhammed Hilmi Dede Babadan
 Çok şükür hamdolsun geldim imkâna

Çok genç yasında, Merdiven Köyü Bektaşi tekkesinde M. A. Hilmi Dede Babaya ikrara verip tarikata giren Harabi hayatinin sonuna kadar bu ikrara sadik kalmış, şiir ve nefesleri ile Bektaşi edebiyatının en kudretli ustalarından biri olmuştur.