10-13-2018, 06:53 PM
İnsan gökten inen tanrısal bilinci, âdem ise bu tanrısal bilincin kullandığı bedeni anlatır Hakk-i-Kat’te ! [Süleyman Diyaroğlu]
“Gönülde gizli mâna yazılıdır, dile gelmez. Bu mâna ancak gönülü yol bulana feth olur. Gönül bahrinde yol bulan, ne inci isterse dalıp çıkarır. Gönlü bırakıp sûrete bakanlar, gaflet ipini boyunlarına takmış olurlar”
Kaygusuz Abdal
Âdem mânaya derler
Bu âdem dedikleri
El ayakla baş değil
Âdem mânaya derler
Sûret ile kaş değil
Âdem dedikleri el, ayak, yüz ile kaştan ibaret değil. Asıl önemli olan “mâna”, yani özüdür. Âdem dış görünümü ile değil özüyle değerlendirilmelidir.
Gerçi et ve deridir
Cümlenin serveridir
Hakk’ın kudret sırrıdır
Gayre bakmak hoş değil
Âdem et ve deriden bir bedendir, cümle varlıkların başı, ulusudur çünkü Hakkın ezeli gücü O’ndadır. Hakk’ı başka yerde aramak hoş değil.
Âdem mânayı mutlak
Âdemdedir nutk-u Hak
Âdemden gafil olma
Nefsi de serkeş değil
Âdem, mutlak mâna, Hakk’tır. Hakk kelamı âdemdedir, bundan habersiz olma. Nefsi de “serkeş-dikbaşlı” değil. (serkeş:1.başı çeken 2.dik başlı, söz dinlemeyen) Âdem “hayvani nefsini” yenebilir, yenmeli. (nefs: felsefede ruhun maddeye yönelen veya hayvani düzeyi)
Kendi özünü bilen
Maksûdun bulan kişi
Hakk’ı bilen doğrudur
Yalancı kallaş değil
Kendi özünü bilen kişi, maksûdunu-hakk’ı bulan kişidir. Böyle bir kişi yalancı ve ikiyüzlü değildir.
Bu Kaygusuz Abdal’a
Âşık demen dünyada
Nakş-u sûret gözetir
Maksûdu nakkaş değil
Kaygusuz Abdal’a “gerçek aşık” demeyin eğer Hakikate değil de dış güzelliğe aldanıp buna aşık oluyor ise. Asıl güzellik zahiri olan değil, batıni olandır. Batıni olan HAKK’tır.
İnsan Hakk’ta Hakk İnsanda
Âdeme saklandı cenab-ı bari
Arş-u Kürsi arayanlar boşa yoruldu.
Aşık Veli
Bu saraya âdem oldu padişah
Sûret-i âdemde geldi bunda Şah
Kaygusuz Abdal
Âdem “hayvani nefsini” yendiğinde İnsan olur.
“Âdem Mânaya derler, Sûret ile kaş değil”
Mâna Özdür, Batın olandır.
Sûret ile kaş, Zahir olandır.
Zahire değil de Batına önem veren “İnsan-ı kâmil” olma yoluna girmiştir.
Bu yol; HAKK yoludur.
(insan: huy ve ahlak yönünden üstün nitelikli olan)
(nefis: felsefede ruhun maddeye yönelen veya hayvani düzeyi)
Kâinatın aynasıyım
Madem ki ben bir İnsanım
Hakkın varlık deryasıyım
Madem ki ben bir İnsanım
Enel Hak’ım ismim ile
Hakka erdim cismim ile
Benziyorum resmim ile
Madem ki ben bir İnsanım
Aşık Daimi
“Gönülde gizli mâna yazılıdır, dile gelmez. Bu mâna ancak gönülü yol bulana feth olur. Gönül bahrinde yol bulan, ne inci isterse dalıp çıkarır. Gönlü bırakıp sûrete bakanlar, gaflet ipini boyunlarına takmış olurlar”
Kaygusuz Abdal
Âdem mânaya derler
Bu âdem dedikleri
El ayakla baş değil
Âdem mânaya derler
Sûret ile kaş değil
Âdem dedikleri el, ayak, yüz ile kaştan ibaret değil. Asıl önemli olan “mâna”, yani özüdür. Âdem dış görünümü ile değil özüyle değerlendirilmelidir.
Gerçi et ve deridir
Cümlenin serveridir
Hakk’ın kudret sırrıdır
Gayre bakmak hoş değil
Âdem et ve deriden bir bedendir, cümle varlıkların başı, ulusudur çünkü Hakkın ezeli gücü O’ndadır. Hakk’ı başka yerde aramak hoş değil.
Âdem mânayı mutlak
Âdemdedir nutk-u Hak
Âdemden gafil olma
Nefsi de serkeş değil
Âdem, mutlak mâna, Hakk’tır. Hakk kelamı âdemdedir, bundan habersiz olma. Nefsi de “serkeş-dikbaşlı” değil. (serkeş:1.başı çeken 2.dik başlı, söz dinlemeyen) Âdem “hayvani nefsini” yenebilir, yenmeli. (nefs: felsefede ruhun maddeye yönelen veya hayvani düzeyi)
Kendi özünü bilen
Maksûdun bulan kişi
Hakk’ı bilen doğrudur
Yalancı kallaş değil
Kendi özünü bilen kişi, maksûdunu-hakk’ı bulan kişidir. Böyle bir kişi yalancı ve ikiyüzlü değildir.
Bu Kaygusuz Abdal’a
Âşık demen dünyada
Nakş-u sûret gözetir
Maksûdu nakkaş değil
Kaygusuz Abdal’a “gerçek aşık” demeyin eğer Hakikate değil de dış güzelliğe aldanıp buna aşık oluyor ise. Asıl güzellik zahiri olan değil, batıni olandır. Batıni olan HAKK’tır.
İnsan Hakk’ta Hakk İnsanda
Âdeme saklandı cenab-ı bari
Arş-u Kürsi arayanlar boşa yoruldu.
Aşık Veli
Bu saraya âdem oldu padişah
Sûret-i âdemde geldi bunda Şah
Kaygusuz Abdal
Âdem “hayvani nefsini” yendiğinde İnsan olur.
“Âdem Mânaya derler, Sûret ile kaş değil”
Mâna Özdür, Batın olandır.
Sûret ile kaş, Zahir olandır.
Zahire değil de Batına önem veren “İnsan-ı kâmil” olma yoluna girmiştir.
Bu yol; HAKK yoludur.
(insan: huy ve ahlak yönünden üstün nitelikli olan)
(nefis: felsefede ruhun maddeye yönelen veya hayvani düzeyi)
Kâinatın aynasıyım
Madem ki ben bir İnsanım
Hakkın varlık deryasıyım
Madem ki ben bir İnsanım
Enel Hak’ım ismim ile
Hakka erdim cismim ile
Benziyorum resmim ile
Madem ki ben bir İnsanım
Aşık Daimi
______
Aşığın hikâyesini durmaksızın feryat eden bülbüle değil, sessiz sedasız can veren pervanelere sor..
Aşığın hikâyesini durmaksızın feryat eden bülbüle değil, sessiz sedasız can veren pervanelere sor..