Pir Sultan Abdal Şiirleri

[Pervane]

1.Eliftir doksan bin kelamın başı
 
Var Hakk‘a şükreyle bâyı n‘eylersin
 
Vücudun şehrini pâk etmeyince
 
Yüzün[ü] yumaya suyu n‘eylersin
 
2.Vücudum şehrini vermem araya
 
Gönül yıkıp göç eyleme saraya
 
Var bir amel kazan Hakk‘a yaraya
 
Hakk‘a yaramayan huyu n‘eylersin
 
3.İblis benlik etti yolundan azdı
 
Âşık maşukunu aradı gezdi
 
Muhammed kırklarda bir engur ezdi
 
Sana farz olmadık payı n‘eylersin

4.Dediler ki er yatağı kandadır 
 
Dediler ki la‗l ü gevher sendedir 
 
Ayne‘l-yakîn derler Hızır cemdedir 
 
Cemaat olmadık köyü n‘eylersin
 
5.Pir Sultan Abdal‘ım ben de gezerim


Türap oldum ayaklarda tozarım
 
Erden içtim esiridim gezerim
 
Erin sunmadığı meyi n‘eylersin

[Pervane]

1.Tuta tuta şu fenâyı n‘eylersin

Âhirin figândır zâr Âdemoğlu

Bir gün halkı Hâlik‘i terk edersin

Hesap sorgu sual var Âdemoğlu

2.Cehd et konağına konak düşürme

Nefsine uyup nizamın şaşırma

Hayrın bâtıl edip şerik coşurma

Yağdırır başına kar Âdemoğlu

3.Sen pirinin eteğinden tutarsın

Lafım karşı gelir gâfil yatarsın

Cehd eder de Hak buyruğun tutarsın

Hak seni atar mı gör Âdemoğlu

4. Kadrince düşmüşsün elin alagör

Şerden dön [de] hayır işe yelegör

Orda bulamazsın burda bulagör

Hayır bu dünyada kâr Âdemoğlu

5.Pir Sultan Abdal‘ım öleceksiniz

Ahrette sözüme geleceksiniz

Ali divanına duracaksınız

İnanmazsan var da gör Âdemoğlu

[Pervane]

3

1.Hiç elime almaz oldum bu sazım
 
Yerden göğe direk oldu niyazım
 
Dört şey vardır ki bir âşıka lazım
 
Biri ilm bir kelam bir nefes bir saz 

2.Nazlı yârim çıksa çıksa salınsa
 
Bedir ayı gibi doğsa dolunsa
 
Üç şey vardır bir âşıkta bulunsa
 
Biri hayır bir ibadet bir niyaz 

3.
 Câhil olan söyler sözünü bilmez
 
Meydana girince özünü bilmez
 
Üç şey vardır asla cenneti görmez
 
Biri münkir bir münafık bir gammaz
 
4.Yaz gelince çayır çimen üstüne
 
Armağan sunarlar dostlar dostuna
 
Üç şey vardır avın almış destine
 
Biri şahin biri doğan biri bâz


5.Pir Sultan Abdal‘ım gelenler gider 
 
Gerçek âşık olan ikrarın güder 
 
Üç şey vardır yıldan yıla devreder 
 
Biri aydır biri kıştır biri yaz

[Pervane]

1.Gel ey gam u derde derman olucu

Benim derdim dert üstünde kalmasın

Şimdiki sofular yüze gülücü

Sevdiğim gönlüne bir yer gelmesin

2.Yalancı dünyayı yârsız n‘iderler

Doğru yolu koyup eğri giderler

Fakir isen sana divane derler

Gerek kim bildiğin âlem bilmesin

3.Üstümüze doğan bedir ay isen

Söyler[ler] soyunu asıl soy isen

Sana kâmil derler eger bay isen

İstersen zerrece aklın olmasın

4.Ben değilim bunu kitap söyleyen

İnip aşkın deryasını boylayan

Gıybet söyleyip gammazlık eyleyen

Şunlar oruç tutup namaz kılmasın

5.Pir Sultan Abdal‘ım mala tapıldı

Dert kalmadı yüreğime sepildi

Ahrete bizimçin ik‘ev yapıldı

Biri dolup birisi boş kalmasın

[Pervane]

5

1.Gönül bu sevdadan olayım fâriğ

Abdal ol da gir meydana hû deyü

Desti bûs ederim fena dünyayı

Ortaya bir lokma gelir ye deyü


2.Ali halk olup anadan doğunca

Yer[le] gök titredi Ali gelince

Bir kardaşın eksikliği ölünce

Anı verir bir üstada yu deyü


3.Leyla [ile] Mecnun geçmedi zârdan

Mansur Hak dedi de dönmedi dârdan

Yezidlere tutsak olduğu yerden

Çağırır İmam Hüseyin su deyü


4.Sığınalım yüzü nurlu Huda‘ma

Çağırırım Hacı Bektaş dedeme

Anda haber sorarlarsa âdeme

İleri gel pirin kimdir [bu] deyü


5.Var gel indi özün maşrık kılagör

Gerçek eri menzilinde bulagör

Pir Sultan Abdal‘ım insan olagör

Hayvan olan suvarırlar su deyü

[Pervane]

1.Cennetten çıkardı sedef taşını

Tub‘ağacında gördüm tavus kuşunu

Veysel çekdirdi ağzının dişini Emirü‘l-mü‘mini sevdiği için

2.Tesbih okur tub‘ağacının dalı

Dibinden kopar âb-ı kevser gülü

Arslan donuyla arşa çıktı Ali

Muhammed‘i görmey‘evdiği için

3.Yaz gününde bulanık akar cûy-âb

Yaş döker dost deyü hem döner dolap

İsmail‘e koç gönderdi Hak Çalap

Başından belayı savdığı için

4.Kırkları sorarsan sır oldu sırdan

Aslını sorarsan gül oldu terden Kanber‘i severdi ol Şah-ı Merdan

Meydandan kaçanı kovduğu için

5.Âşık olmayan pervane dönemez

Gülistansız yerde bülbül dünemez

Pir Sultan Abdal‘ı kimse kınamaz

Muhammed Ali‘yi sevdiği için

[Pervane]

1.Sıdk ile Ali‘yi severim derdi

İtikad[ı] bilinmiyor n‘eyleyim

Güzel şah yolunu değerim derdi

Bir ikrara bağlanmıyor n‘eyleyim

2.Âr edip lokmayı yiyemiyorlar

Günahlı günahın diyemiyorlar

Yuyucular meyyit yuyamıyorlar

Söz çok amma söylenmiyor n‘eyleyim

3.Şap ile şekeri seçemiyorlar

Hakk‘uyup dünyadan geçemiyorlar

Günahın saklayıp açamıyorlar

Şimdi haber anlanmıyor n‘eyleyim

4.Hakkınan tercüman lokma yenmiyor

Her günah sorulup derman olmuyor Şimdi nefeslerin [yerin] almıyor

Söylesem de dinlenmiyor n‘eyleyim

5.Pir Sultan Abdal‘ım özün yoklamaz

Kulum der de yazısın[ı] beklemez

Ben sofuyum der de nefes saklamaz

Şimdi nefes saklanmıyor n‘eyleyim

[Pervane]

1.Ilgıt ılgıt eser seher yelleri

Yazıcıya bildir hâlimiz bizim

Biz de seyreyledik yüce belleri

Gurbet ile düştü yolumuz bizim

2.Tutuşuban aşk oduna yanarım

Çark urdum cümle âlemi dönerim

Hak ihsan ederse var[ır] konarım

Daim dört budaktır dalımız bizim

3.Irmakta uğradım dolap zârına

Seyir ettim erenlerin varına

Ermişlerin evliyanın sırrına

Efendimize var belîmiz bizim
4.

Belî deyüp pirimizden tutmadık

Ümit vardır cehennemde yanmadık

Pınardan yüksekten gölden kanmadık

Süzülür ummandan dolumuz bizim

5.Pir Sultan Abdal‘ım selamlar eder

Yolumuz doğruldu dergâha gider

Kötü Yezidîler bizi ta‗n eder

Erişmez üstada elimiz bizim

[Pervane]

1.Eğlen dedem eğlen bir sualim var

Sorduğum sualin vechinde ne var

Eğer muhanetsem sen gel hakkımdan

Hiç deme [kim] bunun suçunda ne var

2.Marifet gülüne kim oldu hayran

Sanırım dünyayı almıştır Merdan

Öküzden balıktan aşağı sudan

Deryadan aşağı ummanda ne var

3.Ummandan aşağı bir kadim yoldur

Muhammed Ali‘ye bir gizli sırdır

Balığ[ın] karnında dört kutu vardır

Biri şurda dursun ucunda ne var

4.Marifetten doğan olamaz cansız

Gömlek giydirirler yakasız yensiz

Bir bezirgan gördüm gölüğü cansız

Yükletmiş yükünü göçünde ne var

5.Pir Sultan Abdal‘ım üryan eylerim

Soyunur hırkamı biryan eylerim

Söyletmeyin beni peltek söylerim

Söyletmeden bilin kalbinde ne var

[Pervane]

(10)

1.Kendin çok bilirsen bilene danış

Danışan dağları aşar mı aşar

Danışmadan yola gitse bir kişi

Yanılır yollarda şaşar mı şaşar

2.Altın [da] bir pula olur mu kâbil

Kâmil ile konuş olursun kâmil

Konuşma câhille olursun câhil

Kişi ayarından düşer mi düşer

3.Câhile ırak ol kâmile yakın

Mana al sözümden darılma sakın

Hasmın karıncaysa merdane bakın

[Ummadık] taş başa düşer mi düşer

4.Budur kâinatın [yekta] gevheri

Kalbi gevher olan olmaz serseri

Bir kişi içince âb-ı kevseri

İrfan meydanında coşar mı coşar

5.Pir Sultan Abdal‘ım böyle mi olur

Her kişi ettiğin elbette bulur

Alıcı kuşların ömrü az olur

Akbaba zararsız yaşar mı yaşar